RedStrong Red (default) BlueCalm Blue GreenFresh Green

Chose your color scheme.

Անհրաժեշտ է, որ մի բեւեռ ձեւավորվի

Posted on July 8, 2011, by , under Հարցազրույցներ.

ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանի հարցազրույցը «Առավոտին»

«Առավոտի» հարցին, թե ՀՅԴ 31-րդ ընդհանուր ժողովը հավանություն տվե՞ց այն խնդրին, որն արծարծել էր ՀՅԴ խմբակցությունը` ԱԺ-ում քվեարկության դնելով կառավարության պատասխանատվության հարցը առկա ձախողումների համար` ՀՅԴ բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը պատասխանեց. «Այո, գնահատել ենք, թե կառավարության ծրագրի եւ քաղաքականության գործադրման արդյունավետությունը խիստ անբավարար է եւ մտահոգիչ՚: Հաջորդող հարցին, թե ըստ այդմ` ՀՅԴ-ն պնդո՞ւմ է կառավարության հրաժարականի հարցը` նա այսպես արձագանքեց. «Սա ավելի շատ մարտավարական հարց է, որ վերաբերում է ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն մարմնին»:

Խորհրդարանական ընտրությունների առնչությամբ համոզմունք է հայտնում է ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը:

– ՀՅԴ 31-րդ ընդհանուր ժողովում ընդունված փաստաթղթերից առայժմ հայտնի է միայն հայտարարությունը: Սակայն ենթադրելի է, որ եղել են նաեւ առանձին բանաձեւեր: Դրանք հրապարակվելո՞ւ են:

– Բնականաբար: Բանաձեւերի մեծ փաթեթ կա` ամեն հարցի վերաբերյալ: Ընդհանուր ժողովը 4 տարին մեկ որոշում է սկսած միջազգային քաղաքականությունից` տարածաշրջանի, տարբեր երկրների, միջազգային կազմակերպությունների եւ այլ հարցերի նկատմամբ կուսակցության ընդհանուր ուղեգիծը 4 տարվա համար: Որոշումների այն մասը, որ հանրության համար կարեւորություն ունի` հրապարակվելու է: 7-օրյա ժողովը բանաձեւերի բավական ծավալուն փաթեթ ունի, որը միանգամից հրապարակելն է նույնիսկ դժվար: Մի գրքույկի չափ բանաձեւեր են:

– Հայաստանի վերաբերյալ բանաձեւն արտացոլո՞ւմ է արդեն իսկ հրապարակված հայտարարության մեջ առկա այն գնահատականը, ըստ որի մեր պետությունը տակավին ժողովրդավար, իրավական եւ սոցիալական չէ:

– Այո, դա ամբողջությամբ այդպես է: Ընդհանուր ժողովը նախ եկավ հաստատելու մեր նախորդ եռամյակի քաղաքական ուղեգիծը, որ ունեցել ենք, նաեւ ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն մարմնի կողմից որդեգրված քաղաքական ուղղությունը: Եվ այդ հաստատումը բխում է հենց այդ տրամաբանությունից, որ իսկապես` Հայաստանի ներքին թե՛ ժողովրդավարական, թե՛ սոցիալական, թե՛ իրավական առումով մենք տեսնում ենք լուրջ թերություններ ու բացթողումներ: Այդ առումով` մեր կեցվածքի շեշտադրումներն ավելի հզորացել են

– Այսինքն` գնահատականներն ավելի կո՞շտ են լինելու:

– Ե՛վ ավելի են կոշտանալու, ե՛ւ դարձել են ավելի համակուսակցական կեցվածք: Եթե նախապես դա միայն Հայաստանի կազմակերպության որդեգրած ուղղությունն էր` այն այսօր արդեն համակուսակցական ուղղություն է: Կարծում եմ, Հայաստանի ներքին` հիմնականում սոցիալ-տնտեսական իրավիճակը, ավելի ծանրացել է, եւ բնական է, որ այդ որոշումները նաեւ կրել են այսօրվա պայմանների դրոշմը: Դիրքորոշումները շեշտադրումների առումով ավելի են խստացել:

– Թվում է, թե ճգնաժամն արդեն հետեւում է: Ինչո՞ւ եք գտնում, թե ավելի է ծանրացել իրավիճակը:

– Ճգնաժամի նկատմամբ սխալ քաղաքականության եւ ընդհանրապես` սոցիալ-տնտեսական սխալ քաղաքականության պատճառով` մենք ծանր ու դժվարին ենք գնահատում երկրի վիճակը: Եվ կարծում ենք` սրա մեջ չափազանցություն չկա: Ամեն մի սովորական քաղաքացի կարող է վկայել դրա մասին: Մեր այսօրվա կյանքը շատ ավելի ծանր է, քան մի քանի տարի առաջ: Եվ սա չի՛ կարող պատահական լինել, չի՛ կարող միայն արտաքին գործոնների պատճառով լինել: Կարող են այդ արտաքին գործոններն էլ դերակատար եղած լինեն, բայց երկիրն այս իրավիճակի է մատնված հիմնականում սոցիալ-տնտեսական քաղաքականության պատճառով:

– Հայտարարության մեջ նշված է, թե ՀՅԴ «քաղաքական օրակարգի գլխավոր առաջնահերթությունն ու համակուսակցական խնդիրը առաջիկա համապետական ընտրությունների նախապատրաստությունն է»: Խնդրեմ մանրամասնեք, թե ինչ քայլեր է սա ենթադրում առաջիկայում: Թե՞ գուցե սպասելու եք քարոզարշավի համար օրենքով սահմանված ժամկետներին:

– Ոչ: Մենք գտնում ենք, որ ընտրությունը քաղաքական երեւույթ է եւ կուսակցություններն այդտեղ շատ ավելի մեծ աշխատանք ունեն տանելու, քան բուն քվեարկության օրը: Այսինքն` ժողովրդին քաղաքականացնելու, մեր ծրագիրը եւ գնահատումների տրամաբանությունը ներկայացնելու եւ քաղաքականապես կազմակերպելու առումով մեծ աշխատանք կա մեր առջեւ, որ իրականացվելու է անմիջապես` ընդհանուր ժողովի այդ որոշման պահից սկսյալ: Մեր ընտրապայքարի իմաստը, էությունը պայմանավորված չէ մեր քվեների չափով: Ընտրապայքարը մեզ համար միջոց է մեր գաղափարները տարածելու, ժողովրդին կազմակերպելու ու քաղաքականացնելու, մեր ծրագրերի շուրջ համախմբելու: Եվ այդ առումով` մեզ համար դա երկարատեւ պայքարի միջոց է ու հնարավորություն:

– Ըստ այդմ ` ընթադրվում է, որ արդեն ամռանը ՀՅԴ-ն սկսելու է քայլե՞ր ձեռնարկել ժողովրդին ակտիվացնելու ուղղությամբ:

– Այո, մենք արդեն դա սկսել ենք, ուղղակի շեշտադրումներն են ավելի մեծանալու: ՙՔվեն ուժ է՚ նախաձեռնության միջոցով մենք փորձել ենք սկսել մի շարժում, որ ժողովուրդն արժեւորի իր քվեի գինը եւ ակտիվ լինի, մասնակցի ընտրությանը, դերակատար լինի, չմտածի, որ անպայման կեղծվելու է, ինքը չի հաջողելու: Մենք ուզում ենք ժողովրդին համոզել, որ եթե ինքն ուզի` կարող է խախտումների դեմն առնել, իշխանության բերի այն քաղաքական ուժին, որին ցանկանում է: Բայց դրա համար պայմանն այն է, որ պետք է գնա ընտրությունների, համոզմունքով քվեարկի եւ ոչ թե փողով:

– Սակայն ՀՅԴ ընդհանուր ժողովն արդեն իբրեւ առկա իրողություն է արձանագրել, որ հայտարարված սկզբունքների եւ իրական կյանքի անհամապատասխանությունը հանգեցրել է «ընտրությունների միջոցով ժողովրդի իշխանություն ձեւավորելու հանդեպ անվստահության»:

– Այո՛, կա անվստահություն, բայց այս վիճակը պետք է փոխենք, քանի որ ուրիշ ելք չկա: Ուրիշ ելքն արդեն նշանակում է առճակատում, զինյալ պայքար, որին մենք հակված չենք: Միակ ձեւը, որով մենք կարող ենք Հայաստանում գալ իշխանության` ժողովրդի վստահությունը շահելն է: Եվ որովհետեւ այդպես է` մենք գուցե քիչ արդյունք ստանանք, բայց ավելի լավ է` տքնաջան աշխատանքի լծվենք ու այս նպատակն իրագործելու առումով հաջողենք, քան թե մտածենք խաբելով, ամբոխավարությամբ ինչ-որ ալիք բարձրացնելու մասին: Մենք մնայունի կողմնակից ենք` ոչ թե պահի ազդեցությամբ ինչ-որ դասավորության հասնելու:

– Գիտեմ, որ իմ այս հարցի վերջնական պատասխանը պետք է տա ՀՅԴ Հայաստանի ԳՄ-ն, սակայն քանի որ ընդհանուր ժողովը եւս քննարկել է ընտրական թեման` կա՞ն արդյոք որոշված ուղենիշներ, արդեն ակնհա՞յտ է, որ 2012-ի ընտրություններին դաշնակցությունը մասնակցելու է առանձի՞ն, թե՞ փորձ է արվելու ձեւավորել դաշինք, մի նոր բեւեռ:

– Առաջին հերթին, իրոք դա որոշելու իրավունքը վերապահված է ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն ժողովին եւ մարմնին: Բայց տեսականորեն` մենք ոչ մի դուռ չենք փակում: Մենք նախ հավատացած ենք, որ համենայնդեպս` անհրաժեշտ է, որ ձեւավորվի մի բեւեռ: Դա անպայման կազմակերպական բնույթի առումով չենք ասում, որ միացյալ ցանկ ձեւավորելու իմաստով եւ այլն: Սա ասում ենք այն առումով, թե ինչպես պետք է տեղի ունենան ընտրությունները, ինչպես պետք է վերաբերվենք ժողովրդին, ընտրությունների փիլիսոփայությանը, բարոյական մի նորմի ձեւավորմանը, որ, դարձյալ եմ ընդգծում` մարդիկ քվեարկեն համոզմունքով, այլ ոչ թե ընտրակաշառքով կամ վախով: Այս հարցի շուրջ անհրաժեշտ է ձեւավորել բեւեռ` դրա կողմնակիցն ենք: Իսկ այլապես` միացյալ ցուցակ ունենալ-չունենալը, ճակատ կազմել-չկազմելը խնդիրներ են, որոնք ընթացքը ցույց կտա` մենք չունենք կարծրացած տեսակետ, թե անպայման պետք է մենակ գնանք կամ անպայման պետք է ընտրություններին մասնակցենք միացյալ ճակատով:

ՀԱԿ-Ն ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆԸ ՀՐՈՒՄ Է ԶԻՋՈՒՄՆԵՐԻ

Չնայած Կազանում արձանագրված ձախողմանը` Եվրոպական խորհրդարանի հուլիսի 7-ի նիստում Եվրոպական հանձնաժողովի փոխնախագահ Քեթրին Էշթոնը հայտարարեց, թե Հայաստանն ու Ադրբեջանը «պետք է կրկնապատկեն իրենք ջանքերը` համաձայնության հասնելու մինչեւ այս տարեվերջ»: Մեր հարցին, թե հավանական համարո՞ւմ է դա` ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը պատասխանեց. «Հավանական համարում եմ` առանց համաձայն լինելու այդ համաձայնությանը եւ կարծելով, որ այն մեզ լավ տեղ չի տանելու: Այն, ինչ այսօր կա հրապարակի վրա` չի կարող դառնալ համաձայնության հիմք: Բայց ցավով ու մտահոգությամբ եմ ասում, որ հավանական համարում եմ, թե կարող է նման դեպք պատահի, քանի որ դրսի ճնշումը մեծ է առնվազն սկզբունքային հարցերում համաձայնություն կայացնելու: Մեր պետությունը 17 տարի է` չի կարողանում վերանայել իր որդեգրած ուղղությունը, վերադառնալ զրո կետին: Իսկ 17 տարի առաջ սկսվեց սխալ տեղից` բանակցության հիմք դարձավ ԼՂԻՄ-ը, այնինչ պետք է լիներ ԼՂՀ-ն: Այս սխալը ՀՀ իշխանությունը դժվարանում է ուղղել: Հավատում եմ նաեւ, որ եթե մեր ներքին սոցիալ տնտեսական վիճակը, ներքաղաքական ու ժողովրդի բարոյա-հոգեբանական մթնոլորտը լիներ լավ, առողջ` մեր իշխանություններն այդքան պարտավորված չէին զգա զիջելու»: Մեր ճշտմանը, որ մի՞թե ներքաղաքական մթնոլորտի բարելավում չկա` Հրանտ Մարգարյանն այսպես արձագանքեց. «Չեմ կարծում: Այն ուժը, որը փորձում է դրական մթնոլորտ ստեղծել այդ իմաստով` այս իշխանությանը հրում է դեպի զիջումների քաղաքականություն: Այս կտրվածքով` դա չի կարելի դրական համարել. վտանգավոր երեւույթ է: Դրսի ճնշմանը եկել է միանալու ներքին ճնշումը, թե շուտ արեք` այս հարցով հասեք եզրակացության: Եվ հոգ չէ, թե համաձայնության հիմքում ինչ է դրված»:

ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչն առանձնացրեց նաեւ, իր ձեւակերպմամբ` երկրորդ մեծ վտանգը. «Այս փաստաթղթում ԼՂ կարգավիճակի մասին խոսվում է իբրեւ ինքնակառավարում, որը, կարծում եմ, նահանջ է: Եվ սա անընդունելի է կարծում եմ, առաջին հերթին ԼՂՀ համար, բայց անպայման նաեւ մեզ համար»:

Հարցազրույցը վարեց ԱՆՆԱ ԻՍՐԱՅԵԼՅԱՆԸ

Leave a Comment